Kleine dingen

Het is te verwachten van de dichter die aan een dode meeuw een reeks gedichten wijdde: Nico Dijkshoorn heeft oog voor kleine dingen.

Er schuilt soms meer drama in een sinaasappel dan in een verkiezingsuitslag. Als je goed kijkt, valt er van een tram in het vroeg twintigste-eeuwse Barcelona meer te genieten dan van het verzameld werk van Gaudi. Wie Dijkshoorn kent als de genadeloze commentator uit De Wereld Draait Door zal misschien niet direct rekenen op ontroering - maar toch ontkom je daar niet aan bij het lezen van Kleine dingen, een staalkaart van de wereld van Dijkshoorn waarin de diepste tragiek verscholen kan zijn in het woord 'caviakooi', en waarin een pinguïn alle zekerheden overboord kan zetten.

Een man loopt door de stad. Hij wandelt over de markt, langs een kiosk, loopt binnen bij IKEA – het is een gewone dag, in een gewone stad. Dijkshoorn loopt met hem mee. En overal ziet hij kleine dingen. Een dode meeuw. Een lekke band. Een kartonnen doos. Hij denkt aan zijn jas, herinnert zich zijn helden en filosofeert over zijn favoriete vogeltjes. Aan het eind van de dag, is hij weer een dag verder – maar de betekenis daarvan valt niet te onderschatten.

Bron: Contact